WIUMI
MATEUSZ DOŁĘGA
MILOSNA
ADAPTACJA STODOLy
Tematem opracowania jest projekt koncepcyjny adaptacji starego budynku gospodarczego (stodoły) na domek jednorodzinnego oraz zaprojektowanie przyległego budynku, w którym będzie się znajdować pracownia rzeźbiarza (specjalność: metaloplastyka) wraz z zagospodarowaniem terenu w tym dojściami i dojazdami utwardzonymi. Całość założenia przeznaczona jest dla rodziny
dwupokoleniowej (małżeństwo z dwójką dzieci).
Wybrany obszar został wydzielony z dużej działki z istniejącą zabudową jednorodzinną oraz innymi budynkami gospodarczymi. Działka obecnie w większej części porośnięta jest trawą, tylko od strony północno-zachodniej istnieje roślinność ogrodowa zagospodarowana przez wcześniejszych właścicieli. Na opracowywanym terenie nie znajduje się zieleń wysoka.
Dojazd do działki przewiduje się poprzez wydzielenie pasa drogi gruntowej przez pozostały teren obszaru sąsiadującego przed podziałem za porozumieniem stron i doprowadzenie do drogi dojazdowej. Istniejąca zabudowa gospodarcza(stodoła) zachowała się w dobrym stanie. Mury wzniesione z cegły dziurawki oraz istniejące otwory wejściowe będą podstawą do zaprojektowania nowej funkcji budynki. Istniejące drewniane stropy oraz wieźba dachowa przeznacza się do rozbiórki ze względu na zły stan techniczny. Wyróżnić można kilka założeń projektowych, które miały znaczenie podczas powstawania koncepcji.Podstawowym zadaniem było zaadaptowanie istniejącej zabudowy gospodarczej – starej stodoły, na dom jednorodzinny oraz dobudowanie współgrającego z nią warsztatu. Funkcje te zostały potraktowane indywidualnie, czego rezultatem
są dwie podobne kubaturowo bryły, połączone ze sobą w parterze przez strefę wejściową, atrium oraz małe przejście pełniące funkcję bufora, zapobiegającego wydobywanego się hałasu z pracowni. Ważnym elementem przy tworzeniu całej zabudowy było, aby strefa dzienna była otwarty na południe, przestrzenna i wygodna. Tym też podyktowany jest wybór starej stodoły jako przyszłego domu mieszkalnego. Ze względu na orientację działki, postanowiono dobudować drugą bryłę z warsztatem rzeźbiarskim i garażem od strony północnej. Istotnym założeniem było zachowanie istniejącego muru starej stodoły jako elewacji zewnętrznej dla nowo powstałej konstrukcji nośnej, dzięki czemu całość zabudowy w sposób przyjazny ma wpasowywać się w
otoczenie zabudowy jednorodzinnej i gospodarczej
zagospodarowanie terenu
WROCŁAW
rzut parteru
rzut pietra
Konstrukcja adaptowanej stodoły została wprowadzona po wewnętrznej stronie ceglanego muru jako drewniana, szkieletowa, dzięki czemu nie obciąża starej konstrukcji.
Konstrukcja budynku warsztatowego została oparta o system stalowych belek dwuteowych. Drugorzędowe elementy konstrukcyjne (płatwie, rygle) wykonane są z profili zimnogiętych, do których mocowana jest warstwa zewnętrzna przegrody. Stężenie ramy zaprojektowane jest za pomocą belki dwuteowej spawanej do czoła ramy. Nad częścią warsztatową budynku zaprojektowano elewacje z systemowych przeszklonych ścian fasadowych
Projektowany układ funkcjonalny całego założenia został podzielony najpierw na dwa moduły: mieszkalny i gospodarczy. Strefa mieszkalna została zawarta w zaadaptowanej stodole, gospodarcza w nowo
dobudowanym budynku. Łączniki pomiędzy dwoma strefami pełni od strony zachodniej – strefa wejściowa; środkowej – atrium; wschodniej – przejście.
